Home » Blog » Het herstelvermogen van het lichaam

Het herstelvermogen van het lichaam

Iedereen heeft een zelfherstellend vermogen, dat is niets zweverigs en dat is niets nieuws. Als je in je vingers snijdt, als je een schaafwond hebt of een blauwe plek, dan is dat allemaal binnen een paar dagen genezen, vanzelf, door je eigen lichaam. Wanneer het wat groter of wat ernstiger is hebben we soms wat hulp nodig, een arts moet een flinke breuk vastzetten met een plaat, maar uiteindelijk is het weer ons eigen lichaam dat de breuk geneest. Dat is ons herstelvermogen.

Helaas is het zo dat ons lichaam de gemuteerde cellen die een kankergezwel vormen niet kan herstellen naar weer normale gezonde cellen. Nu heb je echt de hulp nodig van een arts, die met zware middelen de kanker te lijf moet gaan, met chemo, operaties en bestralingen. En dat eist zijn tol van ons lichaam. Al die behandelingen zijn helaas nog niet zo precies dat het alleen de kankercellen aanpakt, maar ook onze gezonde cellen. Gelukkig kan ons lichaam die gezonde cellen weer herstellen en ik geloof erin dat je heel veel zelf kan doen om het herstelvermogen te ondersteunen en zo hopelijk minder en minder lang last te hebben van de loodzware behandelingen.

Neem nou weer dat gebroken been waar de chirurg een plaat op moest zetten. De plaat alleen is niet genoeg, het lichaam moet zelf de twee uiteindes van het bot weer aan elkaar laten groeien en weer sterk laten worden. En ik denk dat iedereen snapt dat dat beter gaat wanneer je een paar weken rust pakt en met gips en met krukken gaat lopen. Wanneer je maar doorgaat met op het been te rennen en te springen gaat het bot niet genezen, ondanks de plaat die erop is gezet.

Het lichaam herstelt zichzelf het beste in rust en wanneer het niet bezig is met andere zware processen. Goed slapen is heel belangrijk. Maar ook gezond eten, wanneer het lichaam bezig is met het afbreken van ongezond eten en alcohol gaat er minder energie naar het herstelvermogen. Hetzelfde geldt voor stress. Stress zorgt voor een hoge bloeddruk, meer adrenaline en andere stresshormonen en minder herstelvermogen. Nou lekker dan, zal je denken, na een diagnose kanker geen stress hebben, goed slapen en goed eten, makkelijker gezegd dan gedaan. Daar ben ik het helemaal mee eens, het zijn waarschijnlijk zaken die ieder jaar bij de goede voornemens weer voorbij komen en waarbij het nooit lukt om het echt vol te houden. Laat staan nu je kanker hebt. Maar die kanker is tegelijkertijd ook de grootste motivator die je kan hebben, ik heb zelf nog nooit zo’n doorzettingsvermogen gehad als ik heb sinds de diagnose. En het is me gelukt en dat wil ik per onderdeel in een apart blog toelichten.