Waarom is kanker zo eng?
Wat een vervelend woord is het toch. Kanker. Het doet me denken aan dat filmpje waarin ze in alle talen woorden uitspreken. Een Engelsman met pinkje omhoog “ambulance”. De Fransman lekker zangerig “ambulance”. En dan de Duitser die “KRANKENWAGEN” schreeuwt. Lekker overdreven gemaakt zo’n filmpje natuurlijk, maar ik zie bij het woord kanker die Duitser voor me die keihard “KANKER” schreeuwt. Het is een hard woord, het klinkt al erg onheilspellend. Mag je dit een iconiciteit noemen, een woord waarbij de klank overeenkomt met de betekenis? Ik vind van wel.
Wat is kanker nou eigenlijk en waarom is het zo eng? Iedereen weet natuurlijk dat kanker een kwaadaardig gezwel is. Wat houdt dat nou precies in? Ik ga er hier niet te diep op in, maar wil het wel even kort uitleggen zodat de angst voor kanker, mijn angst voor kanker, wat duidelijker is.
Bij kanker is de normale celdeling kapot gegaan, deze cellen blijven zich ongeremd vermenigvuldigen en gaan een gezwel vormen. Maar het gezwel alleen is nog niet wat het kanker maakt. Er bestaan ook goedaardige gezwellen. Deze cellen blijven zichzelf wel vermenigvuldigen, maar kunnen niet door de wand van andere weefsels heen. Een goedaardig gezwel blijft lokaal zitten en kan vaak operatief verwijderd worden. Bij kanker hebben we het echt specifiek over kwaadaardige cellen, deze kunnen doordringen in naastgelegen weefsels. En dat is nu het gevaarlijke, want zo kunnen er uitzaaiingen ontstaan. De cellen kunnen in de lymfebanen en bloedbaan terecht komen en een reis gaan maken door het lichaam. Uiteindelijk kunnen deze ronddwalende cellen nog jaren na de behandeling van de primaire kanker op een andere plek nieuwe gezwellen vormen, met alle gevolgen van dien. Dat wordt dan een metastase op afstand genoemd. Helaas is daar nog geen genezende behandeling voor, alleen maar levensverlengend. Dus kanker is letterlijk doodseng! Tijdens de behandeling van kanker wordt er door de artsen alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat alle kankercellen in het hele lichaam kapot worden gemaakt. Met een operatie word het gezwel weggehaald, met bestraling wordt het gebied waar de kanker zat en de omliggende lymfeklieren lokaal behandeld en met chemotherapie worden het gezwel, de klieren en alle ronddwalende cellen in het hele lichaam aangepakt. Helaas is er geen scan om daarna te zien of ook echt ieder celletje weg is, dus wordt het jarenlang onzeker afwachten.
Kan je daarom spreken over ik heb kanker gehad, of moet je zeggen ik heb kanker. Mijn behandeling is goed aangeslagen, er was niets meer te zien in het weefsel, dus de kanker is weg. Maar of het helemaal weg is weet ik niet zeker. Nou ben ik Miss Positivo, dus ik ga niet zeggen dat ik kanker heb omdat er mogelijk nog een celletje ronddwaalt in mijn lijf. Daar gaan we gewoon niet vanuit. Maar ik kamp nog wel dagelijks met de gevolgen van het hele traject. De vermoeidheid, het chemobrein, huidklachten, enz. Dus ik ben er ook nog niet klaar mee. Meestal benoem ik het dan ook zo, ik heb kanker gehad, maar ben nog herstellende. Ik ben er namelijk super trots op dat ik schoon en genezen ben en dat mag iedereen weten. Die kankerziekte heb ik gehad, weg ermee, toedeloe!